21 Μαρτίου 2013: Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης- Το Μαγισσάκι (Οδυσσέα Ελύτη)

 Μαθητές της β' γυμνασίου έπαιξαν μουσική και απήγγειλαν το ποίημα "Το μαγισσάκι" του Οδυσσέα Ελύτη. Το σχετικό βίντεο μπορείτε να το παρακολουθήσετε στη σελίδα "Ποίηση Παρασκευής".

Υπεύθυνη καθηγήτρια: Χριστιάννα Μαυρομάτη

Νένα Βενετσάνου

Λίνος Κόκοτος

Για τη ζωή του Οδυσσέα Ελύτη έχουμε ακούσει ήδη από τα παιδιά του Γ’1 σημαντικές πληροφορίες. Εμείς σήμερα, αντί για ένα σύντομο βιογραφικό, διαλέξαμε να σας διαβάσουμε το εισαγωγικό σημείωμα που έγραψε ο ίδιος ο ποιητής για την  ποιητική του συλλογή «Τα ρω του έρωτα». Τα ποιήματα της συλλογής μελοποιήθηκαν από τους Μίκη Θεοδωράκη, Λίνο Κόκοτο και Μάνο Χατζιδάκι. Τη μουσική του ποιήματος που θα σας απαγγείλουμε συνέθεσε το 1996 η Νένα Βενετσάνου.

Οδυσσέας Ελύτης

«Οι άγγελοι τραγουδάνε. Και οι ερωτευμένοι επίσης. Πίσω από κάθε ανάσταση, από κάθε μεράκι, μια κιθάρα περιμένει έτοιμη να πάρει τα λόγια και να ταξιδέψει από χείλη σε χείλη. Δεν είναι λίγο αυτό. Είναι η χαρά να δίνεις χαρά στους άλλους, είναι αυτό που μας βαστάει στη ζωή. Γι’αυτό, κοντά στα ποιήματά μου, δοκίμασα να γράψω και μερικά τραγούδια, χωρίς να τα υποτιμώ καθόλου. Έτσι ή αλλιώς, μιλά κανείς για τα ίδια πράγματα που αγαπά, και από ‘κει και πέρα το λόγο έχουν αυτοί που θα τ’ακούσουν. Λένε πως το είδος έχει ορισμένους κανόνες. Δεν τους ξέρω και δεν ενδιαφέρθηκα ή δεν μπορούσα ίσως να τους ακολουθήσω. Δουλεύει ο καθένας όπως νιώθει. Και η θάλασσα είναι απέραντη, τα πουλιά μυριάδες, οι ψυχές όσες και οι συνδυασμοί που μπορούν να γεννήσουν οι ήχοι και τα λόγια, όταν ο έρωτας και το όνειρο συμβασιλεύουν.»

Το Μαγισσάκι
[Από την ενότητα Τ' αφανέρωτα]

Από τους χρόνους τους παλιούς
το 'χω βαθύ μεράκι
να βγω στις πέρα θάλασσες
να βρω το Μαγισσάκι

Τ' άπιαστο σαν αερικό
στην εμορφιά του Μάης
που αν κάνεις να τον μυριστείς
αλίμονό σου --εκάης

Έβγα έβγα Μαγισσάκι
χτύπα χτύπα το ραβδάκι
Ντο και ρε και μι και φα
μες στα ροζ τα σύννεφα

Τι ζουμπούλια και τι κρίνα
Τι και τούτα τι κι εκείνα
Ντο και ρε και φα και μι
χούφτα μου και δύναμη

Ποιος θα μου δώκει δύναμη
κι ένα μακρύ καμάκι
να βγω στις πέρα θάλασσες
να βρω το Μαγισσάκι

Που 'ναι σπηλιά του ο ουρανός
άγγελος η μαμά του
κι αφρός το φουστανάκι του
στην άκρια του κυμάτου

Χτύπα χτύπα το ραβδάκι
χύνε το νερό στ' αυλάκι
Φα και ρε και μι και ντο
μες στο μπλε το ξάγναντο

Τα παπιά και τα βαπόρια
παν μαζί και πάνε χώρια
έξι τέσσερα κι οχτώ
γούρι μου και φυλαχτό

Ανοίξτε πύλες κι εκκλησιές
ν' ανάψω ένα κεράκι
να κάνει θαύμα στα κρυφά
για μέ το Μαγισσάκι

Που να κοιμάμαι ξυπνητός
να τρέχω ξαπλωμένος
και να με λεν χωρίς καρδιά
μα να 'μαι ερωτευμένος