25/3/11

Απόψεις...Κινηματογραφικές-Μάρτιος 2010


Ο Μάρτης μας επισκέφτηκε φέτος με κρύο, χιονιά και πολύ νερό. Μπορεί, με μία πρώτη ματιά, αυτά τα τρία στοιχεία να μην αποτελούν την ιδανική συνταγή για να περάσεις καλά, δημιουργούν όμως τις προϋποθέσεις για να αναζητήσεις μία καλή ταινία είτε βρίσκεσαι στο σπίτι είτε ετοιμάζεσαι να πας κινηματογράφο.

Επιπλέον, με την απονομή των φετινών Όσκαρ να έχει πλέον πραγματοποιηθεί, έχεις ως μπούσουλα τις βραβευμένες ταινίες, τουλάχιστον όσες δεν πρόλαβες να δεις, για να απασχολήσεις τα βράδια σου. Με το κρύο λοιπόν τσουχτερό, προσπάθησα να ξεκινήσω την 2η περίοδο του κύκλου με μία ταινία τόσο ενδιαφέρουσα ώστε να κρατήσει το μυαλό όσων την παρακολουθούσαν μακριά από την κακοκαιρία και επικεντρωμένο σε αυτό που βλέπουν. Και το όνομα της ταινίας που άνοιξε την «εαρινή»περίοδο προβολών:
Catfish


Σύνοψη Ταινίας

Το Catfish είναι μία ταινία-ντοκιμαντέρ που μιλάει για το Facebook. Πρόκειται για αληθινή ιστορία και, πιστεύω, πολύ ενδιαφέρουσα.

Όλα αρχίζουν όταν ο πρωταγωνιστής Άριελ Σούλμαν, ο οποίος είναι φωτογράφος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη, λαμβάνει με το ταχυδρομείο μία ζωγραφιά απο ένα άγνωστο κοριτσάκι που είδε μέρος της δουλειάς του στο Ίντερνετ και εμπνεύστηκε για να ζωγραφίσει. Εκείνος αρχίζει να μιλάει μαζί της και με τη μητέρα της αρχικά μέσω Facebook και αργότερα μέσω κινητού μιας και σταδιακά αποκτούν μεγαλύτερη οικειότητα. Στη συνέχεια, βλέπουμε πώς εξελίσσεται η επικοινωνία αυτή και τι αποκαλύψεις γίνονται σχετικά την πραγματική ταυτότητα των ατόμων όταν ο Άριελ παίρνει την απόφαση να τους επισκεφτεί.

Πιστεύω πως είναι μία "ανατριχιαστική" ιστορία, αν σκεφτούμε πως ό,τι βλέπουμε στς οθόνες μας παίζεται από υπαρκτά πρόσωπα που υποδύονται τους εαυτούς τους και όχι από επαγγελματίες ηθοποιούς. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται καταγράφονται από την κάμερα την ώρα που γίνονται και δεν είναι προϊόν στημένων σκηνών. Τουλάχιστον, αυτό ισχυρίζονται οι δημιουργοί της ταινίας-ντοκυμαντέρ. Μετά την προβολή νομίζω πως θα έχετε αλλάξει, κατά πολύ, γνώμη για το Facebook.
Άρια Στάθη-Γ’ Γυμνασίου

Απόψεις

Το ερώτημα που τέθηκε μετά την προβολή ήταν το εξής: Για ποιό λόγο επιλέξατε να δημιουργήσετε λογαριασμό στο Facebook; Εάν δεν έχετε λογαριασμό, εξηγήστε τους λόγους της απόφασης αυτής.

  • Άνοιξα λογαριασμό πρώτον για να παίζω παιχνίδια. Δεύτερον, επειδή θέλω να μιλάω και να στέλνω μηνύματα αντί να πηγαίνω στο σπίτι του άλλου που είναι μακριά. Επίσης, για να επικοινωνώ με τους συγγενείς μου από τη Γαλλία. Τέλος, επειδή, όταν τον άνοιξα, δεν είχα κινητό και δεν μπορούσα να επικοινωνήσω με κανένα άλλο. (Αντώνης Κουρκουνάκης-Α’ Γυμνασίου)
  • Έχω facebook για να επικοινωνώ με τους φίλους μου τζάμπα και ό,τι ώρα θέλω. (Μάνος Σμυρνάκης-Γ’ Γυμνασίου)
  • Προσωπικά, το έκανα για να μπορώ να μιλάω με παιδιά που ζουν μακριά μου. Επίσης, το έκανα γιατί μου έστελναν διάφορα λινκς και δεν μπορούσα να τα ανοίζω. (Άρια Στάθη-Γ’ Γυμνασίου)
  • Επέλεξα να κάνω λογαριασμό στο Facebook γιατί είχα φίλους από άλλες χώρες και ήλε να επικοινωνώ μαζί τους. Επιπλέον, όλοι μου οι φίλοι τώρα πια έχουν Facebook, οπότε ήταν ένας φθηνός, γρήγορος και εύκολος τρόπος επικοινωνίας
  • Δεν έχω λογαριασμό γιατί δεν ήθελα να ανοίξω. Αυτό ποτέ δεν μου άρεσε. (Νίκος Μπαλαχούτης-Β’ Γυμνασίου)
  • Ό λόγος που επέλεξα να έχω Facebook είνα για να μιλάω με τους φίλους μου δωρεάν. (Γιώργος Πουλιανάκης-Γ’ Γυμνασίου)
  • Επέλεξα να φτιάξω facebook για να κάνω φίλους από άλλες χώρες που τους είδα στο YouTube και να μιλάμε για skate, να ανεβάζω βίντεος, φωτογραφίες ή να βλέπω των φίλων μου και να μπορώ να κάνω σχόλια και να λέω τι μου αρέσει. (Θανάσης Καλφόπουλος-Α’ Γυμνασίου)
  • Κατά τη γνώμη μου, το facebook είνα ένα εργαλείο. Το πως θα το χρησιμοποιήσει κάποιος είναι άλλο θέμα. Το πρόβλημα είναι πως πλέον, ακόμη και τα καλά που προσφέρει μπορούμε να τα έχουμε και χωρίς την ύπαρξή του. Μπορούμε να γνωρίσουμε άτομα, να μιλήσουμε, να ψυχαγωγηθούμε με δραστηριότητες και πολλά άλλα.Μπορούμε όμως και να βγούμε έξω με φίλους και να γνωρίσουμε κόσμο. Από προσφορά δραστηριοτήτων άλλο τίποτα: από αθλήματα έως...κινηματογράφο. Επιπλέον, το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να μάθει τα πάντα για μένα, να δει φωτογραφίες κτλ, δεν με «εμπνέει». Ακόμα και αν δεν είναι ανεβασμένες φωτογραφίες στον «τοίχο» μου, στη σελίδα κάποιου άλλου ίσως να υπάρχει δικιά μου φωτογραφία. Επίσης, νιώθω πως με οδηγούν να δημοσιεύω προσωπικά δεδομένα σαν να είναι κάτι που με βοηθάει, μετατρέποντας με σε άβουλο όν μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή. Όλα αυτά έχουν σαν αποτέλεσμα οι ανθρώπινες σχέσεις να περνούν κρίση. Γίνεται πιο σημαντικό να έχεις, π.χ., 1752 φίλους στο Facebook παρά 3-4 πραγματικούς φίλους. (Μάνος Ορφανουδάκης-Α’ Λυκείου)
  • Καταρχήν, το facebook είναι ένα μέσο επικοινωνίας. Κατά τη γνώμη μου, είναι ένα άχρηστο μέσο επικοινωνίας γιατί, πρώτον, είναι ένας ψεύτικος κόσμος στον οποίο κάθεσαι, μέσω του υπολογιστή σου, ατελείωτες ώρες σπαταλώντας τον πολύτιμο χρόνο σου. Δεύτερον, δε γίνεται να έχεις π.χ. 700 φίλους με τους οποίους δε μιλάς καθόλου και δεν γνωρίζεις αν είναι αυτοί που δείχνουν. (Μάνος Κατσαμάνης-Α’ Λυκείου)
  • Έφτιαξα λογαριασμό στο Facebook για να μιλάω με τους φίλους μου. Ίσως γνωρίσω και άλλους ανθρώπους, πράγμα που βασικά αποφεύγω. Είναι αρκετά χρήσιμο μέσο επικοινωνίας με φίλους σου γιατί το τηλέφωνο είναι πολύ ακριβό. Με το FB μιλάς free. Προσωπικά, το θεωρώ ανούσιο και δεν μπαίνω σχεδόν ποτέ. (Κώστας Σαβοϊδάκης-Β’ Γυμνασίου)
  • Εγώ άνοιξα λογαριασμό για να βρω μία ωραία κοπέλα και βρήκα την Ντένια! (Παναγιώτης Παρασκευόπουλος-Γ’ Γυμνασίου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου